Bir yazılımcı olarak Türkiye’den gitmek

Sorry to inform you guys this article has been written fully in Turkish since it's all about me and my immigration story from Istanbul to Berlin. Thank you for your understanding.

Hakkımda

Neden?

2015

1/3

2020

Ingilizce

Gelecek Kaygısı

TÜİK verilerine göre 2019’da 330.289 kişi Türkiye’yi terk etti. Türkiye’yi terk eden her 5 kişiden 2'si 20-34 yaş aralığında. Ve yine veriler gösteriyor ki, gidenlerin büyük bölümü eğitimli-kentli kesim

Gökhan Kutluer'e ait severek okuduğum “Türkiye'den Gitmek: İtalya'ya Uzanan Bir Göç Hikayesi” adlı kitabı okumanızı şiddetle tavsiye ederim.

beyin·göçü

isim, mecaz

çok iyi yetişmiş meslek ve bilim adamları ile uzmanların, bir başka ülkede yerleşip çalışmak ereğiyle, kendi ülkelerini bırakıp gitmesi.

1. Ekonomik şartlar — Altında yatan bir sürü unsur var tabi; kriz, döviz kurları, vergiler, ayakkabı kutularında kaçırılan paralar, millet açlık sınırının altında hayatta kalmaya çalışırken, evine ekmek dahi götüremezken inşaa edilen saraylar, açıklanan saçma sapan reform paketleri, aldığımız nefesten bile alınan bitmek bilmeyen vergiler, vs. vs.
2. Adaletsizlik — Suçluların serbest bırakıldığı, elini kolunu sallaya sallaya gezdiği, suçsuzların ise haksızca içeri atıldığı, fikir özgürlüğünün dibine kadar kısıtlandığı bir ülkeye dönüştük. Yıllarını vatanına hizmet etmiş vatansever askerler bir tiyatro adı altında hapislerde çürüdü, hala çürüyor. Hükûmet karşıtı söylemlere sahip diye yine içeri atılan gazeteciler, siyasetçiler, öğrenciler... Bunlar hepimizi güvensiz bir ortamda yaşadığımız gerçeğini yüzümüze vuruyor adeta. Bu satırları Türkiye'de olsam yazamazdım mesela. Bu kadar özgürüz, bu kadar adaletliyiz işte.
3. Yorucu hadiseler — Ekonomik kriz, Gezi Parkı eylemleri, ergenekon, terör, darbe... Ne çok olay yaşamışız. Yaşadığımız travmalar da cabası. Gencecik yaşımızda teknolojiye bilime kafa yormamız gerekirken saçma sapan hadiselerle yorulduk. Gerçekten bunu haketmiyoruz.
4. Terör — Isis, pkk derken sokakta yürüyemez olduk. Hatırlıyorsunuz değil mi? Bir ara bombaların ardı arkası kesilmiyordu. Acaba bugün nerede patlama olacak diye bekliyorduk. Ankara, Vodafone Arena, Taksim patlamaları... Genci yaşlısı nice hayatlar kayıp gitti, bir hiç uğruna.
5. Siyaset — Ülkede bu kadar ön planda olan başka bir gündem var mı? Siyaset kadar sevmediğim bir şey yok sanırım. Yaşım 28 ama muhalefetinden iktidarına sağolsunlar her gün 78 hissetmemi sağladılar.
6. Nefret, taciz ve cinayetler — Kadına, LGBTI+ bireylere ve hayvanlara karşı her gün artan bu elzem olaylardan kim rahatsız değil ki? O kadar normal bir hal aldı ki sorgulamıyoruz bile. Millet şunu söylüyor: "O saatte orada ne yapıyormuş?" 🤦🏻‍♂️ İnsanlar; "Neden böyle olaylar oluyor?", "Nerede adalet nerede hak nerede hukuk nerede devlet?" diyeceğine, maduru suçluyor. Farklı düşüncelere sahip olmamız kadar normal bir şey olamazken, insanlar cinsel yönelimleri yüzünden tacize, lince uğruyorlar. Hatta öldürülüyorlar, öldürülmüyorlarsa da buna sürükleniyorlar.
7. Kutuplaşma — Bir üstteki maddenin sonucu aslında bu. Toplum içinde kümülatif şekilde artan bir kutuplaşmanın içindeyiz maalesef. Herkes bir şeylere birilerine muhalif ya da yandaş, herkes birbirine düşman. Ne dayanışma var ne de başka bir şey. Ya oncu ya buncu olmaya zorlanıyoruz her gün.
8. Çarpık kentleşme — O kadar üzücü ki. Güzelim İstanbul beton yığını haline geldi. Taksim meydanına bile gidemez olduk. Artan nüfusla beraber yapılan saçma sapan şehir planlaması ile hayatımıza giren şey mutsuzluk ve karamsarlık oldu sadece.]
9. Kalabalık — İstanbul nüfusu 2019 yılına göre 15.519.267 ama mülteci göçü ile birlikte bu sayının 20 milyona ulaştığı söyleniyor. Bir yere eğlenmeye mi gideceğiz? Hep beraber eğlenmemiz gerekiyor. Bir yere kafa dinlemeye mi gideceğiz? Hep beraber dinlememiz gerekiyor. İzlemeyenler için: https://www.youtube.com/watch?v=xo7DVKEW5Kk
10. Yönetim — Yukarıda belirttiğim tüm sebeplerin ana başlığı aslında bu. Mevcut politikalar, alınan kararlar, agresif tutumlar. Tek suçlu da değiller tabi. Aziz Nesin zamanında haklıymış sanırım.

• Ailem
• Arkadaşlarım
• Kız arkadaşım
• Kurulu düzenim
• Şirketimden, işimden ve çalışma arkadaşlarımdan memnun olmam
• Neredeyse her şeyini, her yerini bildiğim bir yerde yaşıyor olmam
• Konfor alanımdan çıkmak için pek hevesli olmamam

Final

“All great literature is one of two stories; a man goes on a journey or a stranger comes to town.”

“Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar; ya bir insan bir yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.”